|
Dziedzictwo materialne Przez dziedzictwo materialne rozumiemy zbiór przedmiotów, obiektów, rzeczy, którymi posługiwały się niegdyś społeczności zajmujące jakieś terytorium, wytwarzany, konstruowany w oparciu o wiedzę tradycyjną i adaptację zapożyczonych technologii. Pojęcie dziedzictwa przypisuje tym przedmiotom szczególny wymiar, wymiar wartości, którą stanowią one dla nas, ludzi współczesnych. Polska wieś pełna jest materialnych skarbów kultury pozostawionych jako dorobek pokoleń a stanowiących nasze dziedzictwo. Przedmioty często są zapomniane i niedostrzegalne w zakamarkach domów, lasów, na rubieżach, skazane na zapomnienie, od którego należałoby je uchronić. Wiele z tych przedmiotów jest dostępnych dziś na wystawach muzealnych i w skansenach. Spotykając się z nimi współczesny człowiek częstokroć popada w zadumę nie umiejąc rozszyfrować ich funkcji. Należy pamiętać, że namysł nad przeznaczeniem przedmiotu poprzedza jego powstanie. Sprawne ręce rzemieślnika-twórcy formują z materiału pożądane kształty, opierając się o tradycyjne wzory i pomysły. Choć funkcja niektórych przedmiotów jest dostępna intuicyjnie, bo trudno nie odgadnąć, do czego służył kufer lub łóżko, o melancholię przyprawia ich zdecydowanie odmienny od dzisiejszych przedmiotów kształt i swojski koloryt, specyfika i odrębność. Charakterystykę przedmiotów dziedzictwa materialnego można przedstawić w trzech etapach: po pierwsze najprościej opisać materiały, jakie były użyte do jego produkcji, po drugie poprzez opisanie funkcji danego przedmiotu (do czego służył, jak nim się posługiwano, jakie nadawano mu znaczenie). Trzecią własnością, choć nie mniej ważną, jest to, że nawet te najbardziej pospolite przedmioty były upiększane, co oznacza, że przy ich wytwarzaniu nie chodziło wyłącznie o względy praktyczne, ale również o ich wygląd zewnętrzny, estetykę.
|